4 Januari 2016

Vanochtend zijn we bijtijds opgestaan omdat de Klong Plu waterval op het programma stond. Na het ontbijt zijn we vanaf het resort gaan lopen, dat was ongeveer 5 kilometer, dus een uurtje lopen. Vooral het langs de hoofdweg lopen was geen pretje, want het was zinderend heet, bijna de hele weg zonder schaduw. De weg naar de waterval was wel aangenaam, hier liepen we in de schaduw van de bomen. Het was toch nog een hele klim en we merkten toch wel dat we allebei wat stoom tekort kwamen bij zo'n klim. Het was aanzienlijk drukker dan we gewend waren. Ik hoopte er wat kiekjes van de prachtige blauwe pagevlinders te kunnen schieten. Maar dat viel weer in duigen om verschillende redenen: Ten eerste weigerde mijn toestel systematisch, ten tweede was het aantal vlinders erg laag, en ten derde liep het overige publiek gewoon door terwijl je op je hurken zat te fotograferen, terwijl ze écht wel zagen wat je aan het doen was. Ik ontmoette er een Duitser die met dezelfde missie daar was, ook bij hem lukte het nauwelijks om acceptabele plaatjes te schieten. Nou bleek de vorige keer dat er nog een ander trail was, speciaal voor de plantenliefhebbers. Ik was stellig van plan dit pad deze keer wél te lopen. Nog even in de benedenloop gekeken van de rivier, maar er was geen verzamelplaats van vlinders zoals ik één keer aantrof. Nu eerst even wat eten en drinken. Op de menukaart zag ik dat ze hier Waterfallbeef op de spijskaart hadden, dus we MOESTEN hier gewoonweg eten. Helaas zat er voor John niets bij deze keer. Vlak nadat ik had besteld, werd ik beroerd. De Nam Tok met beef kwam en ik heb er nog nog wel van genoten, TOT dat mijn buik eigenaardig ging doen.... Ik kreeg acute diarree. Nou staan we er om bekend dat we in dat soort omstandigheden altijd gekke dingen meemaken........ deze keer vormt daarop geen uitzondering. Toen ik naar het toilet vroeg, hadden ze die gelukkig wel. Dus gauw zitten en dat was geen seconde te vroeg. Toen ik eenmaal leeg was, ontdekte ik dat er geen enkele vorm van papier aanwezig was. Nou is dat in Thailand niet vreemd, omdat je meestal de waterspuit gebruikt om jezelf te reinigen. Gelukkig hing hier ook een waterspuit. Maar natuurlijk: die deed het niet. Het enige wat er stond was een bad met water en een plastic schaaltje. Dus zo heb ik zo goed en zo kwaad als het ging mezelf weer "schoon" gemaakt, en daarna mezelf weer kletsnat in de broek gehesen. Omdat je toch al helemaal nat bezweten bent, merk je het verschil eigenlijk niet eens. Daarna weer vrolijk verder gegaan met de Nam Tok. De trail heb ik laten zitten. Ik wilde maar één ding: zo gauw mogelijk terug naar het resort en mijn bed in. Zo gezegd, zo gedaan. Omstreeks zeven uur was ik wel weer aardig opgeknapt en zijn we gaan eten.<br />We hebben dit keer bij Wow gegeten. John had een T-bone-steak, die dit keer gelukkig wél goed was, met frites, zelf meegebrachte Zaanse mayonaise, en sla. Zelf at ik rundvlees in oestersaus met wolkenoortjes, lenteui, peen, maiskolfjes en rode ui. Niet gepeperd dit keer. Na afloop namen we nog een soort Dame blanche. Morgen houden we weer lekker een rustdag.