We kwamen vandaag langzaam op gang. Na een slow ontbijt, besloten we op pad te gaan. Omdat ik toch nog de kans wilde hebben om wat vlinders te fotograferen, besloten we naar een waterval dichtbij te gaan, de Huay Keaw waterval. De eerste tuktuk die we aanhielden, wist niet eens waar deze was en riep er een jonge vrouw bij, die enigszins Engels sprak. Zij maakte hem duidelijk waar we naartoe wilden. Hij wilde er niet naartoe, omdat er geen water in stond volgens hem. Ok dan, wij verder en een taxi aangehouden. Na hem op de kaart duidelijk te hebben gemaakt waar we naartoe wilden, maakte hij ons duidelijk dat hij ons wel wilde brengen voor 200 Baht. We stemden toe. Onderweg zagen we een paar keer dat hij op de kaart zat te kijken en we twijfelden of hij de weg wel wist. Na al een poos op weg te zijn, stopte hij opeens abrupt. Hij kwam met de kaart en maakte ons duidelijk dat hij ons naar de Mae Sa- watervallen wilde brengen en naar het olifantenkamp. Ook wees hij nog twee andere watervallen aan. Hij vertelde dat er geen water in de Huay Keaw waterval zou staan. Ik informeerde naar die andere watervallen. Dat was véél verder maakte hij mij duidelijk. En de prijs ging opeens naar 2500 Baht. Hij wachtte niet eens een antwoord af, sprong weer achter het stuur en ging weer rijden. Wij waren met stomheid geslagen, maar wisten nu eigenlijk niet eens meer wat er ging gebeuren. Wij wilden ons aan het aanvankelijke plan houden, dus heb ik op het belletje gedrukt en aangewezen dat het aanvankelijke plan van kracht bleef. Nou daar waren we dan ook heel snel. Er was dus wel degelijk water in de waterval, misschien niet zoveel als in het regenseizoen, maar goed genoeg voor ons. We waren op onze slippers en dat was natuurlijk niet zo slim, die stenen zijn best glad. In elk geval heb ik kunnen genieten van veel verschillende vlinders, waaronder een paar hele bijzondere. Ik heb goed foto's kunnen maken met mijn bijeengehouden telelens. Zo lang ik hem maar zo vasthoud, dat hij niet uit elkaar kan vallen, gaat het goed. John is een poosje in de schaduw gebleven, want het was verzengend heet. Toen we hier klaar waren hebben we even voorbij de Chiang Mai Zoo even een bakje cappuccino besteld. We hadden hem wel eens lekkerder gedronken. De enige twee overeenkomsten waren dat er schuim op zat en dat het van water gemaakt was.... We hadden op de heenweg in de taxi gezien dat er in het Art Museum een leuke 3D-expositie was, daar waren we wel nieuwsgierig naar. Wat lijkt dan logischer dan een taxi te nemen. Na een prijs afgesproken te hebben met de taxichauffeur, kreeg deze ruzie met de andere taxichauffeurs en beduidde ons uiteindelijk dat we eruit moesten. Gek genoeg wilde geen enkele taxi ons brengen, ze vonden het kennelijk te ver weg (of ze wilden niet in de file staan). Dus zijn we maar gaan lopen, er zat niets anders op. Een ijsje onderweg genomen om weer wat af te koelen. Uiteindelijk aan de rand van Chiang Mai bemachtigden we een tuktuk. Het was niet zo'n heel goede chauffeur, hij sneed zijn mede weggebruikers nogal. Maar goed, we kwamen op de plaats van bestemming aan. We kregen er geen spijt van want het was een ontzettend leuk opgezette permanente 3D-expositie. Het is niet uit te leggen, je moet maar naar de foto's kijken. Het lukte niet om onderweg iets te eten te scoren, dus besloten we dan maar vanavond wat eerder te gaan eten. Gisteren ben ik vergeten te melden dat ik drie prachtige grootbloemige Christusdoorns heb gekocht. Allemaal van het formaat dat ze nog in een limonadefles passen. Deze ga ik vanuit Bangkok versturen, want in de koffer is te riskant. Toen we eenmaal terug waren in het hotel, heb ik deze planten zodanig schoongemaakt, dat alle aarde er af was en ik ze met de kale wortels in tissue papier kon verpakken, voor het transport. Ik stuur ze pas in de laatste week naar Nederland, als we weer in Bangkok zijn, dus moeten ze nu tijdelijk in limonadeflessen. Het was even een klus, maar het is gelukt. Inmiddels is het alweer donker aan het worden. Dan gaan we zo dadelijk maar weer op pad om een leuke eettent te vinden.
29 December 2015
- Details
- Geschreven door: Paul Zuijdam