19 December 2015

Vanochtend waren we dus al vroeg op om eerst even een stevig ontbijt naar binnen te werken voordat we op pad gingen. Bij de rijst had ik vanochtend een verrassend lekkere rode curry met kip, allerlei groenten maar vooral ook lekker veel Thaise basilicum. Als tweede gerecht was er bloemkool met Chinese champignons in hoisinsaus. Het was weer echt lekker. John mist nog altijd de Nutella, die we hier nog nergens hebben kunnen vinden. Misschien in Chiang Mai dan.... Om acht uur sprongen we in de taxi, die niet erg blij leek om zover buiten Bangkok te gaan, totdat ik zei dat we na ongeveer een half uurtje ook weer met hem terug wilden. Toen klaarde zijn gezicht op en zei dat hij dan 1500 Baht vroeg, wat ons een alleszins redelijke prijs leek voor zo'n afstand. De rit nam ongeveer een uur in beslag en ondanks dat het zaterdag was , was het toch nogal druk op de weg. John en ik kwamen toch wel tot de conclusie dat we geen van tweeën in deze chaos zouden willen rijden. Op het laatste stuk van de rit moesten we plotseling wat langzamer omdat er apen op de weg zaten, die zich van de auto's niets leken aan te trekken. De ontvangst was echt hartelijk, maar jammer genoeg hadden ze geen Caladiums om te bekijken. Wel hadden ze héél veel Christusdoorns en Crotons in allerlei kleuren en vormen. Op een tweede locatie hadden ze vooral veel Aglaeonums. Vooral de felroze en rode vromen vond ik prachtig. Dat waren nieuwe variëteiten vertelde zij, die niet geëxporteerd werden..... Ze worden door stek vermeerderd, dus daar moet ik nog iets op verzinnen. De knollen van Caladium kunnen via internet besteld worden, ik kreeg hun kaartje mee. Nadat we hartelijk afscheid namen en hen nog even op de foto hebben gezet, besloten we in plaats van terug naar het hotel, naar Chatuchak weekend market te gaan en eventueel nog naar de Queen Sirikit botanische tuin. Achteraf was dat toch wat veel van het goede, want voor het eerst was vandaag de temperatuur weer ouderwets hoog. Op de markt bleek dat het authentieke, wat de markt juist zo leuk maakte, was verdwenen. Dezelfde markt had ook in Turkije of Griekenland kunnen staan: de kleding was in elk geval hetzelfde. Wat de platen en bloemen betreft: er waren slechts enkele kraampjes aanwezig met voornamelijk catussen. Er was wel één kraampje met knollen, maar alle opschriften waren in het Thais en er waren geen afbeeldingen bij, dus daar heb je als Hollander dan niet zoveel aan. Er was één kraam met veel Vanda, Cattleya, Rhynchostylis en Ascocentrums. De plantjes waren onder de twee euro per stuk, dus erg aantrekkelijk om er een paar naar Nederland te sturen per post, maar toen zag ik opeens flessen met steriele zaailingen. Voor €7 had ik een fles met pak weg dertig Rhynchostylis, witte bloemen met grote rode vlekken. Verder hebben we allebei korte broeken gekocht, omgerekend €17 voor 5 korte broeken. Voor dat we de markt op gingen hadden we behoefte aan een lekkere bak koffie en die vonden we bij Cafe Kaldi. Echt een heerlijke cappuccino met een zalige schuimlaag er op. Op de markt zelf heb ik een stukje rundersate op en een plak stokbrood met knoflookboter op een stokje. Buiten smaakt alles lekkerder...... Helaas heb ik niet dat heerlijke buikspek kunnen vinden, dat ik de vorige keer had gegeten. John had het gezien waar we de markt op kwamen, maar daar zijn we niet terug geweest. Ook de uitgebreide dierenmarkt, waar de vorige keer roofvogels, spookdiertjes en eekhoorns te zien waren, hebben we dit keer niet gevonden. Er is veel gebouwd rondom de markt, waardoor de indeling ook is veranderd. Toen we eenmaal hadden besloten om terug naar het hotel te gaan, konden we in eerste instantie de BTS (skytrain) niet vinden. Uiteindelijk zijn we met de (nieuwe) ondergrondse trein naar Si Lom gereisd, om daar de BTS te pakken naar Taksin Saphon om met de taxiboot verder te gaan. Toch leek deze verbinding langere tijd in beslag te nemen dan de oude verbinding. Eenmaal terug hebben we onszelf getrakteerd op een lekker ijsje en een bak koffie. En nu maar eens een Singha'tje. Het is inmiddels vijf uur en de toeristen beginnen al weer te wandelen richting Kao San. Wij wachten nog even tot we wat meer trek krijgen. Het Singha'tje hakte er meer in dan ik verwachtte, ik kon domweg mijn ogen niet meer openhouden. Toen John mij weer wakker maakte om zeven uur, was ik als een zombie. Toen ik niet direct opstond, viel John in slaap. Uiteindelijk waren we om omstreeks acht uur zo ver dat we op pad konden gaan om te eten. John at bij de Mac, Ze verkopen hier een soort Big Mac, maar dan met vier hamburgers er in!! Ik nam een ijsje met chocodip. Later samen met John ook één. Toen de Kao San road over tot we bij het Thaise tentje van gisteravond kwamen. Ik had ontzettende trek in vlees, en de gerechten die daar nog over waren, daar zat niet zoveel vlees meer in. Maar er tegenover zat net zo'n tentje, met een totaal andere keus. Ik nam rijst met een soort Cha Siew, maar dan tien keer heter van de pepers. Als tweede gerecht had ik varkensvleeskrabbetjes met rode en groene pepers en Djeroek Poeroetbladeren. Ook erg lekker en erg heet. Ik had het gevoel dat mijn lippen nog voor mijn schoenen uitstaken, zo brandden ze. Het lijkt voor buitenstaanders, die dit nooit gegeten hebben, alsof je compleet gek bent om zo heet te eten, maar geloof me: als je het eenmaal gewend bent, smaakt het heerlijk. Ik hoopte nog ergens een papaya-salade te scoren, maar dat lukte niet. Overigens kostte dit maal mij 45 Baht, iets meer dan 1 Euro. John waagde zich nog aan een crispy pannekoek met Nutella en banaan. Ik proefde ervan en vond hem wel lekker. John vond het niet voor herhaling vatbaar. Ik ben toch zó blij dat ik ik ben, een vuilnisbak dus en vooral openstaand voor alles wat nieuw is en vreemd, en niet zoals John! Tja, en dan zit de eerste etappe er al weer op: morgen de offer weer inpakken en om twaalf uur uit de kamer zijn. We vertrekken dan naar Hua Lampung Station om daar de nachttrein naar Chiang Mai te nemen. De bagage kunnen we stallen in de stationsopslag, zodat we in Chinatown de middag kunnen doorbrengen.