1 Januari 2016

T'is heel gek, maar je merkt eigenlijk helemaal niets van het feit dat het nieuwjaarsdag is, business as usual. Vanochtend hebben we hier een beetje uitgeslapen tot een uur of half negen. Omstreeks negen uur zaten we aan het ontbijt. Dat is wel weer even wennen, want het gaat allemaal weer een beetje anders dan wat we gewend zijn. Je hebt de keuze uit een aantal verschillende ontbijten. Maar het is al wel duidelijk dat het hier niet zo overdadig is als op de voorgaande adressen. John wilde vandaag lekker rustig aan doen, daarom ben ik alleen op pad gegaan, gewapend met mijn fototoestel, waarvan ik de telelens even provisorisch heb gerepareerd met een stukje touw en wat stukken plakband. Hij kan nu in elk geval niet meer uit elkaar vallen. Fotograferen gaat ook, maar soms weigert hij en dan blijft de spiegel hangen en de foto is dan mislukt. Dat is wel jammer, want daardoor miste ik nu een aantal unieke vlinderkiekjes. Er vliegt hier erg veel, maar een aantal zijn nauwelijks te fotograferen omdat ze bijna nooit gaan zitten. Dit geldt voor de talloze witjes en geeltjes, maar ook voor de grote pages en birdwings, die hier regelmatig langs komen. Het terrein is heel mooi aangelegd, met veel aandacht voor bloeiende gewassen. De entree is ongezellig verlicht, dat is jammer want het nodigt daardoor van buitenaf gezien niet zo uit. Het personeel is erg aardig, maar bestaat voor 75 procent uit jongens die in verschillende fases zitten van ombouw tot meisjes. Sommigen daarvan zien er in onze ogen afschuwelijk uit, maar ja : dat is in onze ogen dan. Aan het begin van de middag zijn we een stukje gaan wandelen op weg naar het strand omdat ik mij kon herinneren dat daar leuke eettentjes te vinden waren. We hebben ze niet kunnen vinden. Toen zijn we weer terug gelopen naar de weg en uiteindelijk neergestreken bij Nong Bua Seafood, omdat ze daar ook schnitzels en cordon bleu hebben. De cordon bleu van John viel tegen omdat er een partij pepersaus overheen gegooid was, waardoor de smaak helemaal wegviel. Dit werd met salade en frites geserveerd. Ik had zin in nieuwe dingen, dus bestelde ik een papajasalade met zilte krab en vis in het zuur. Tevens gegrilde kip met diep gefrituurde citroengras. Het laatste gerecht werd het eerst geserveerd, dat was echt een heerlijk gerecht. De kip was knapperig gefrituurd met jonge djeroek poeroet blaadjes en jonge trosjes groene pepertjes, die dus ook knapperig waren. Hier overheen zat de citroengras, die zo dun als haren was en ook gefrituurd. Er werd salade bij geserveerd en tamarindepasta met een beetje vissaus erdoor. Het was werkelijk een heerlijk gerecht en de domper kwam toen ik de papajasalade er na geserveerd kreeg. Van vis in het zuur heb ik geen enkel spoor kunnen ontdekken, wél van de krab. Die was gewoon met schaal en al in tien stukken gehakt en kon zo dus niet gegeten worden. Ik heb het maar beschouwd als smaakmaker en ze op de rand van het bord neergelegd. Daarna weer terug naar het hotel, o ja nog wel even een zwembroek gekocht, en toen lekker de rest van de middag aan het zwembad doorgebracht, lekker in de schaduw. Omstreeks zeven uur zijn we op weg gegaan om te eten, we vonden niet echt een tent die voor ons beiden wat te bieden had, dus zijn we teruggegaan naar Marco en Jo. We bestelden beiden een pizza, maar ze vielen tegen, ze waren droog en er zat aan allebei weinig smaak. De panna cotta als toetje smaakte gelukkig wél lekker. Voor morgen hebben we een auto met gids geboekt en gaan we het eiland rondrijden. We moeten nog even uitzoeken wat we precies willen zien. Wordt vervolgd. Overigens is wandelen hier 's avonds ook niet echt een pleziertje, want hoe we ook lopen, we komen altijd langs hoerententen, die vol met welwillende dames zitten. Maar ja ze blaffen nu eenmaal tegen de verkeerde bomen.